Familieleden worden te vaak nog vergeten. De impact om voor iemand te zorgen met een psychosegevoeligheid op je eigen leven is ontzettend groot. Ook mentaal. ‘Mama’ schrijft een brief aan haar psychosegevoelige dochter. Een brief om stil van te worden.
Mijn lieve dochter
Vandaag ben je weer opgenomen. De zoveelste keer in korte tijd. Een tijdje terug ontdekten we dat je zelfmoord wou plegen. Je had pillen genomen maar het had geen werking. Toen kraste je je armen vol. Om toch de pijn in je hoofd te kunnen wisselen met lichamelijke pijn.
Mijn lieve dochter
Je hebt schizofrenie. Jarenlang hebben we gezocht achter wat er gaande was met jou. We boksten tegen muren. Tegen de niet juiste diagnoses. Je leefde meer in psychoses dan werkelijkheid. Je was in je fantasie een jongen die meer was dan het lief verlegen meisje dat jij bent. Je ontplofte keer op keer als de werkelijkheid daar was. Met fysiek geweld sloeg je op ons. Maar toch, nooit zijn we boos op jou geweest.
Mijn lieve dochter
De mensen stellen zich vragen, denken dat wij jou nooit meer zien. Maar wij beschermen jou, we verzwegen dat je in een psychiatrie verbleef, dat je onder de jeugdrechtbank zit, omdat CGG geen opties meer heeft, omdat iedereen bang is dat we je echt zullen verliezen. Dat je jouw gevecht tegen de stemmen in je hoofd zal verliezen, dat je nooit meer komt in de werkelijkheid. Ah, ik laat ze praten, want wij vechten voor jou. Voor onze lieve dochter met 101 persoonlijkheden. Voor onze dochter van wie we zo houden.
Voor jou, omdat we je niet willen verliezen…
Dikke zoen
Mama
Hier vind je een overzicht van familieorganisaties waar je steun kan vinden. Neem ook zeker een kijkje op de site van familieplatform.be
Reacties: