Kinderspel, bestaat dat eigenlijk wel of is het net zo’n woord als kinderverdriet?
Zo’n woord dat een onrechtvaardigheid in zich meedraagt waardoor je je afvraagt of het eigenlijk wel zou mogen bestaan.
De bundel “Kinderspel” is een zoektocht naar een eigenheid, naar de verloren liefde voor het kind in jezelf. Het lef om de pleister op de wonde snel los te rukken en trauma te laten helen met respect voor het litteken. Een spel tussen pijnlijkheid en luchtigheid met warme liefde en respect voor het innerlijk kind als inzet. Een bundel die gonst van kleine en grote verdrietjes, van vreugde en guitigheid, van ditjes en datjes en wissewasjes die je tekenen als tandpastaspetters op een badkamerspiegel.
Leen Baeyens werd op 21 november 1976 geboren in het Land Van Waas. In 2020 verscheen haar eerste dichtbundel “Ik was een druppel” bij uitgeverij Boekscout. Met “Kinderspel” schreef ze een waardige opvolger. Haar stijl evolueerde van bloemrijke taal naar meer rechttoe rechtaan, wat deze tweede dichtbundel ten goede komt. Naast dichter is Leen ook gastblogger voor PsychoseNet België. Daar trakteert ze de lezer op cursiefjes over de manier waarop ze samen met haar man en zoon haar herstel aangaat na psychose. Vandaag woont Leen met haar gezin in het landelijke Heffen waar ze de rust vindt om haar liefde voor taal verder te verkennen en uit te bouwen.
