Niemand lijkt te weten hoe het er in de psychiatrie werkelijk aan toe gaat. Hulpverleners, patiënten maar ook schrijvers als Arnon Grunberg en Luuk Gruwez beschreven het leven zoals het is in de langdurige zorg. ‘Een kwestie van tijd’. Een beklijvend boek dat eind oktober verschijnt. Lees er hier alvast meer over.

‘De psychiatrie’ staat onder druk. Regelmatig wordt de sector in één adem met ‘dwang’ en
‘drang’ genoemd, de patiënten heten schuldig te zijn voor hun eigen miserie en dan is er nog
de roep om opvang korter te maken en het aantal bedden af te bouwen. Maar wie weet hoe
het er écht aan toegaat?

Boterham met een calmant

Twee jaar lang sprokkelden de patiënten, dokters en verplegers uit de langdurige zorg van
Psychiatrisch Centrum Bethanië verhalen, impressies, getuigenissen, anekdotes, foto’s en
kunstwerken bij elkaar. Allemaal te lezen en te bekijken in het boek ‘Een kwestie van tijd, over
langdurige zorg in de psychiatrische kliniek’. Het boek biedt een unieke inkijk in het leven in
de langdurige zorg. Het bevat verhalen over de gelukkigste mens ter wereld, Highway to Hell
van AC/DC, een boterham met een calmant en de aandrang om ’s nachts mosselen te
maken. Maar je leest ook bijdrages van schrijvers als Arnon Grunberg, Luuk Gruwez, Dirk De
Wachter en enkele striptekenaars die er al dan niet een tijdje kwamen rondhangen.

Breekbare, trage zorg

Het resultaat is een boek als een caleidoscoop. Over lijden aan het leven en breekbare, trage
zorg. Voor degenen die er dagelijks vertoeven en die de behoefte voelen om te kunnen
uitleggen wat dat is, die plaats waar je opgenomen bent, die plaats waar je werkt. Maar ook
voor familie en iedereen die zich van dichtbij of verder weg betrokken voelt.

Boekvoorstelling

Op 26 oktober 2018 wordt ‘Een kwestie van tijd’ voorgesteld in PC Bethanië, in aanwezigheid
van o.m. Luuk Gruwez, Dirk De Wachter, Marc Ledoux en Johan De Groef. Meer info lees je
op de website van PC Bethanië.

Uit het boek: woorden om even bij stil te staan

‘Hier leerde ik dat niet alle verpleegsters hollen, dat de dokter zijn koffie uit dezelfde thermos haalt als ik.’

‘De langdurige zorg, dat is het uitpluizen van iemands verhaal, tot je kunt proberen te
horen wat er gezegd wordt zonder dat die woorden uitgesproken worden.’

‘Misschien zijn niet alleen patiënten ziek, maar ook klinieken en hulpverleners en
moeten we allemaal voor elkaar zorgen.’

‘Ik ging zelf Driekoningen zingen om mijn insuline te betalen.’

‘Het is niet gemakkelijk om op de zorgeenheid geconfronteerd te worden met de
demonen van de anderen. Je moet kunnen vergeten en vergeven. Maar dat roepen,
daar wen ik niet aan.’

‘Als je in de psychiatrie zit en de dokters laten je in je bed liggen en sigaretten roken,
dan wil dat zeggen dat je dat nodig hebt. Dan ben je geen profiteur, maar een heel
zieke mens. Iemand die nergens anders nog een kans krijgt, behalve hier.’

‘Nu heb ik alles waar ik altijd voor gevochten heb, mijn studio in Antwerpen, ik woon
alleen. Ze laten mij gerust. Maar … ik ben daar even ongelukkig. En alleen.’

‘Soms zijn patiënten meer therapeutisch dan hulpverleners.’

‘Neem mij eens vast.’ En sneller dan ik kan reageren, omhelst hij mij en drukt mij
stevig tegen zich aan. Terwijl ik het laat gebeuren, zegt hij: ‘Voilà, nu heb ik de onrust
aan u doorgegeven.’ Op zulke momenten ben ik dankbaar dat dit mijn werk mag zijn.’

‘Alles in je roept om ‘tijd’. Tijd om te verwerken wat je overkomt. Tijd om te rouwen
en de pijn te dulden. Tijd om achter te laten wat was. Die tijd dwing je niet.’

‘En ik weet niet wat mij meer angst aanjoeg: normaal te zijn of juist niet normaal te zijn. Er
waren overal verschillende maatstaven.’ Arnon Grunberg

‘Het ziekenhuis was veiliger dan ‘thuis’ en misschien daarom ook meer thuis dan thuis.’
Arnon Grunberg

‘De vraag is ook of de maatschappij bereid is te betalen voor die traagheid, of de
maatschappij het nut inziet van eerherstel voor psychiatrische patiënten.’ Arnon Grunberg

‘De hulpverlener moet beseffen dat zijn aanwezigheid de zaak soms niet alleen niet beter
maakt, maar nu en dan zelfs verslechtert.’ Arnon Grunberg

Deze blog werd geschreven door een medewerker van PC Bethaniën.

Lees ook een andere blog van medeauteur Stef Joos.