Main content

Sara heeft een psychische kwetsbaarheid en schrijft daarover op www.sarapluktdedag.wordpress.com, In dit blog gaat ze in op haar worsteling met haar gewicht. Een van de bijwerkingen van medicatie. Een openhartig verhaal.

Als mens eten we elke dag: ontbijt, middagmaal, avondmaal, tussendoortjes….en bij die laatste categorie loopt het vaak mis. Ik ben namelijk zot op koekjes en allerlei zoetigheden. Vooral in de avonduren besluipt me de onweerstaanbare drang om te eten…een dagelijks gevecht.

Mijn anti-psychotische medicatie gebruik ik natuurlijk als excuus. Die zou mijn drang naar suiker versterken, maar de dosis die ik nu neem is echt heel laag, misschien verwaarloosbaar qua effect?  Maar in mijn hoofd zoek ik al snel naar een excuus voor mijn snoepgedrag en voel ik me vaak een slachtoffer van “de psychiatrie” op dat vlak…

Pillen en gewichtstoename

Want het is natuurlijk een gegeven dat veel patiënten in de GGZ enorm bijkomen van hun pillen, doordat de eetdrang vaak versterkt wordt . Dat is vaak ook het pijnlijkst als een patiënt op ontslag mag, en wel 20 kg blijkt bijgekomen te zijn. Dan is hij bijvoorbeeld wel van zijn psychose af, maar moet hij nu dealen met die extra kilo’s, wat weer kan leiden tot depressieve gevoelens omtrent zijn lichaam. Dus dat is nog een gat in de markt: pillen zonder de bijwerking van eetdrang. Pillen zonder bijwerkingen zou fantastisch zijn, in de ideale wereld.

Ik heb al lang een haat-liefde verhouding met mijn lichaam. Het schrijnende van mezelf is dat ik al 20 jaar ontevreden ben met mijn gewicht. En dan te bedenken dat ik 20 jaar geleden wel 10 kg minder woog! Dus toen, ondanks een prachtig gewicht, kon ik ook al niet tevreden zijn met hoe ik er uit zag, spijtig genoeg. Ik heb nu onlangs voor mezelf beslist: Lieve Sara, als je …. kg (getal zeg ik liever niet) weegt, is het oké. Dan mag je tevreden zijn. En dat getal heb ik toch enkele maanden kunnen aanhouden. Maanden waarin ik mezelf ook lekkere dingen gunde,  maar waarin ik op de een of andere manier vrede met mezelf had en dus ook niet overdreef in eten.

10 kg bij op een jaar tijd

Maar nu. Nu verandert het afgesproken getal op de weegschaal weer. De teller gaat stiekem langzaam omhoog en ik voel me er niet goed bij. Daarom schrijf ik even, om alles eens op een rijtje te zetten maar ook herkenning te bieden aan anderen die worstelen met hun gewicht.

Ik ben na mijn laatste opname in 2008 al 10 kg bijgekomen op een jaar tijd. Ik heb sindsdien verschillende pogingen gedaan om die er terug van af te krijgen (Weight Watchers, Eiwitdieet, Bodystyling,…). Uiteindelijk hielpen die me niet op lange termijn (ik kwam alles terug bij), maar toch leerde ik geleidelijk aan een gezond eetpatroon ontwikkelen, vooral door Bodystyling. Ik leerde daar vooral de hoeveelheden die je mag eten als je langzaam wil afvallen. Ze promoten echt een evenwichtige levensstijl, waarbinnen aardappelen, pasta en brood wel mogen, met mate.

Wil je afvallen? Eet minder

The bottom line is echter gewoon: Wil je afvallen? Dan moet je minder eten.

Je hoeft geen speciaal dieet te volgen. Je moet gewoon stilstaan bij elke hap die je in je mond steekt en je afvragen: heb ik met de helft hiervan ook niet genoeg? Natuurlijk helpt algemene kennis rond calorieën en zo ook wel, maar soms moet je het ook niet te ingewikkeld maken. Gewoon genieten van lekker eten, maar met mate.

Alles staat of valt met jouw mindset. Hiermee bedoel ik: hoe jij naar jouw lichaam kijkt. Hoe jij tegen jezelf praat over jouw lichaam.

‘Lieselotteke’

Ik weet in theorie wel wat goed voor me is. Maar de laatste weken leeft er een kritisch (figuurlijk) stemmetje in mijn hoofd dat de hele tijd fluistert: “Je kan het toch niet, afvallen. Je eet te graag en bent lui.” En ik doe verder niets met dat stemmetje en zo krijgt het gelijk, ik word langzaam dikker en ga dit stemmetje ook nog geloven. Laat ik haar even Lieselotteke noemen.

Dus vandaag zeg ik: “Stop Lieselotteke! Stop met je kritische afkeuringen. Je wil me waarschijnlijk gewoon waarschuwen? Laten we misschien eens samen babbelen en zien of we er uitkomen. Misschien heb je wel een tip voor mij? Maar me zo afkraken, dat helpt niet!”

In de coaching die ik volgde, raadde men me dit onderhandelen met mijn kritische stemmen aan.  Ik ga het weer eens opnieuw proberen, wie weet sluit ik nog wel vriendschap met Lieselotteke!

 

 

Sara heeft een psychische kwetsbaarheid en blogt daarover op www.sarapluktdedag.wordpress.com. Daarnaast houdt ze enorm van dansen. Ze werkt als ervaringsdeskundige in de GGZ en gebruikt haar danspassie daar om mensen weer wat hoop en plezier te geven tijdens hun opname. Ze hoopt haar eigen ervaring zo nuttig te kunnen inzetten en anderen te helpen om meer zichzelf te kunnen zijn.

Meer blogberichten vind je op www.sarapluktdedag.wordpress.com

 

 

 

 

  • Deel deze pagina:

Reacties:

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *