Kaat is psychosegevoelig. Zelf onderscheidt ze 5 fasen in haar gemoedstoestand die een mogelijke psychose kunnen aankondigen. Zelfkennis is het begin van alle wijsheid. Lees ook de vijf fasen van psychose en herstel.
‘Hoe gaat het met je?’
Nog steeds op en af. Nu zit ik een opje. Ik heb af en toe nog afjes.
Tja, wat moet je altijd antwoorden op die vraag? Ik moet mezelf behoeden om niet meer in een hypomane fase terecht te komen. Door mijn jarenlange therapie bij mijn psychiater Jacqueline, door veel gesprekken te voeren met vrienden, door veel na te denken, heb ik voor mezelf een schema opgesteld met mijn valkuilen. Hoe voel ik me? In welke gemoedstoestand zit ik? Zijn er signalen die een voorbode kunnen zijn voor een psychose? Daarom hieronder mijn 5 fases:
1. Rust en slaap
Mijn lichaam en geest schreeuwen om mijn bed. Ik loop de ganse dag in pyjama rond. Ik rust met mijn lievelingsmuziek, ik slaap en slaap. Hoewel ik me moet voortslepen, heb ik nooit donkere gedachten. Ik ben niet het type om depressief te zijn. Ik zoek met niemand contact, daar heb ik de fut niet voor. Ik zorg ervoor dat iedereen hier thuis eten en kleren heeft. Meer moet er niet.
Dat is een afje.
2. Energie in balans
Ik ben niet super vrolijk, maar ik heb een fijne energie. Ik heb veel leuke activiteitjes, maar bouw veel momenten van rust in. Ik spreek overdag af met vrienden, ga lunchen of terraskes doen. Bij mooi weer lig ik in de tuin. Zelfs in de winter, als het zonnetje schijnt, lig ik met mijn dons in de tuin. Dat heb ik van Jacqueline geleerd. Vitamine D opdoen, zonder iets te doen. Ik geniet van mijn energie, ik geniet van mijn rust.Dit is een opje.
Dit is de ideale fase
3. Hyperhappy
Ik ben super vrolijk. Ik ben een sfeermaker. Ik lach veel en luid, praat veel en luid. Heb ook de behoefte om met iedereen te praten. Ik zoek ook contact met jan en alleman.
Ik probeer momenten van rust in te bouwen, maar ik kom niet tot rust in mijn bed. Ik blijf mentaal actief. Ik krijg complimentjes over hoe goed ik eruit zie, hoe ik straal.
Dit is een gevaarlijke fase. Het is superfijn, maar gaat vaak gepaard met slecht slapen, en dat is mijn eerste valkuil, mijn eerste signaal. Oppassen!
Af en toe krijg ik dan ook andere signalen. Ik begin tegen mezelf te praten, in mijn hoofd, niet luidop.
Dit is een super opje, heel leuk maar met een beetje gevaar!
4. Hypomaan
In deze fase kom ik best niet meer. Dan ben ik superwoman. Ik organiseer feesten, weekends, ik engageer me te pletter. Ik smijt mij volledig. Vroeger op school deed ik dubbel zo veel uren als waarvoor ik betaald werd. Ik ga en ga, alsmaar door. Gelukkig hoef ik dat nu niet meer te doen. Iedereen begrijpt dat.
Ik lijk voortdurend verliefd, loop op één grote roze wolk. Ik denk dat je het zelfs kan vergelijken met coke snuiven. Alleen dat een snuiver als de coke is uitgewerkt terug de gewone medemens wordt. Ik blijf in die fase zitten. Als ik er zo ver overga, krijg ik signalen van depersonalisatie en derealisatie.
Depersonalisatie is voor mij: ik sta in het centrum van de kosmos. Er draaien allemaal camera’s rond mij, net of je in de film van je eigen leven speelt. Je bekijkt jezelf van op een afstand.
Derealisatie is voor mij: is dit wel echt? Is dit mijn leven of leid ik ergens anders een parallel leven? Wat is mijn werkelijkheid?
Als ik die signalen krijg dan weet ik dat ik fout bezig ben.
Maar mijn gemoedstoestand is iets waar ik geen vat op heb. Ik doe veel moeite om naar mijn signalen te luisteren. En daarop te anticiperen.
Deze fase wil ik niet meer. Hoewel het een zalig gevoel geeft, de grens met een psychose is te dun.
5. Psychose
Dat heb ik nu al 3 keer meegemaakt. Mag ik je daarover meer vertellen in een volgende blog?
De andere blogs van Kaat kan je hier lezen. Je herkent ze door het schilderij van een naakte vrouw dat ze zelf schilderde.
Reacties: