Jasmine Mezzofonte is 24 jaar oud en werkt als medewerker en ervaringsdeskundige bij Te Gek!? en Steunpunt Geestelijke Gezondheid. Ze is een creatieve duizendpoot met veel doorzettingsvermogen en passie voor geestelijke gezondheid. Ze heeft een onderzoek uitgevoerd rond de kracht van de kwetsbare hulpverlener en organiseert samen met PsychoseNet een online workshop op maandag 12 januari om 19.00 u om dit thema onder de aandacht te brengen.

Een woordje uitleg

Jasmine is drie jaar geleden afgestudeerd als ergotherapeut. Haar drie jaar durende zoektocht naar een passende job in de ergotherapie, liep uit op een teleurstelling. Ze schrijft haar lastige sollicitatietraject toe aan het feit dat ze tijdens gesprekken open was over haar eigen ervaring met psychische kwetsbaarheid. De mensen aan de andere kant van de tafel hadden moeite met haar dubbelrol – als hulpverlener en als ervaringsdeskundige. Terwijl zij er zelf de kracht van inziet en dat ook duidelijk probeert te maken, lijken werkgevers vooral oog te hebben voor de risico’s verbonden aan een kwetsbare werknemer. Zij zien het eerder als een zwakte. Uiteindelijk kreeg ze de kans om te werken bij Te Gek!? en Steunpunt Geestelijke Gezondheid. Op haar werk zet Jasmine haar eigen kwetsbaarheid in via het luik beeldvorming en preventie rond psychische problemen: ze werkt campagnes uit, verzamelt en/of brengt getuigenissen. Dit takenpakket schenkt haar veel voldoening. Jasmine is ervan overtuigd dat iedereen een bepaalde kwetsbaarheid heeft. Haar specifieke diagnose vindt ze niet belangrijk omdat ze net van labels wil afstappen.

Kwetsbaarheid als een belemmering

Tijdens haar studentenperiode liep Jasmine stage binnen een psychiatrische instelling. Een fase waarin ze fel met zichzelf worstelde en waarbij ze haar traumatisch verleden nog geen plaats had kunnen geven. Op dat moment kon ze niet de juiste hulp geven aan cliënten omdat haar kwetsbaarheid in de weg stond.

Kwetsbaarheid als een meerwaarde

Psychische kwetsbaarheid als een meerwaarde wil niet zeggen dat je per se cliëntervaring hoeft te hebben om een goede hulpverlener te kunnen zijn, maar dat het wel kan bijdragen aan het herstel van de hulpvrager. Enerzijds had Jasmine de ervaring uit het verleden liever niet gehad, die bezorgde haar pijn en lijden. Anderzijds heeft het haar wel gevormd tot de persoon die ze vandaag is en op die persoon is ze trots.
Los van haar ervaringen was Jasmine altijd al een gevoelig persoon; ze werd en wordt nog steeds geraakt door verhalen van andere mensen. Volgens Jasmine hebben haar eigen belevingen ervoor gezorgd dat haar inlevingsvermogen werd versterkt. Door die ervaringen kijkt ze anders naar mensen, is ze minder oordelend en kan ze mensen serieus nemen; ze wéét immers hoe heftig sommige emoties, gevoelens of ervaringen kunnen zijn. Kritisch over de werking van de huidige geestelijke gezondheidszorg, durft Jasmine vandaag, zaken in vraag te stellen, om nieuwe inzichten/percepties te openen.

We zijn ook maar mens

“De grootste meerwaarde is jouw eigen ervaring gebruiken of delen in de hulpverlening, waardoor je taboe gaat doorbreken en normaliseren. Op die manier geef je je cliënt een beeld van hulpverleners, die ook niet vrij zijn van psychische problemen. We zijn niet de perfecte mensen, we zijn gewoon zoals iedereen ‘mens’, waarbij het leven bestaat uit ups en downs.”

Valkuilen verbonden aan het inzetten van eigen ervaring

Jasmine vertelt over de eenzaamheid waar ze mee worstelde als kwetsbare hulpverlener, dit veranderde echter tijdens en na haar onderzoek. Door haar onderzoek is ze met heel wat hulpverleners in contact gekomen en in dialoog gegaan over het al dan niet inzetten van eigen ervaringskennis. De grote respons aan geïnteresseerde deelnemers benadrukte bovendien het belang van het onderwerp. Met sommige hulpverleners heeft ze nog steeds contact en wisselt ze regelmatig ervaringen uit. Het doet haar deugd om te weten dat ze toch niet alleen is en je op elkaar kan steunen.

Laten we stigma en taboe samen doorbreken!

Jasmine pleit ervoor om psychische kwetsbaarheid bij hulpverleners bespreekbaar te maken en dit liefst op zoveel mogelijk verschillende domeinen. Ze adviseert om samen met elkaar, met collega’s, ervaringen en meningen uit te wisselen opdat we van elkaar zouden leren. Volgens Jasmine komt dit thema te weinig aan bod in de huidige opleidingen tot hulpverleners. In de online workshop van 12 januari wil ze deelnemers zoveel mogelijk aanmoedigen om zelf na te denken en elkaar te inspireren bij wat de kracht kan zijn van een kwetsbare hulpverlener. Inschrijven kan via deze link. De presentatie van het onderzoek van Jasmine Mezzofonte vind je hier terug. De brochure kan je aanvragen via haar contactgegevens: jasmine.mezzofonte@hotmail.com.

Meer lezen kan op:

https://www.psychosenet.be/hulpverleners-zijn-mensen-en-mensen-zijn-kwetsbaar/

https://www.psychosenet.be/de-hulpverlener-en-zijn-kwetsbaarheid/