Hugues is ervaringsdeskundige met een scherpe pen. Deze blog is een scheldtirade tegen medicatie. Want ook dat moet kunnen, voluit tekeer gaan tegen medicatie. Over ‘afvlakken’ en wat medicijnen met je libido doen.
‘k neem aan dat medicatie heel wat mensen helpt
“ik” behoor niet tot die lucky happy few van de Prozac-statistieken
mijn gg-medicatiewoede in tiradeversie …
medicatie voor mijn metabolisme… MOET !
dat evolueert goed
de chronische aandoening heb ik zelfs kunnen terugdraaien
door betere zelfzorg heb ik als insulinejunkie slechts 1 shot per week nodig
ik voel me geen gatenkaas meer tegenover die 7 x 4 = 28,
ja, voordien 28 keer vogelprikken per week
pseudo-harakiri in buik en zelfkastijding van dijbeen
medicatie voor mijn geest daarentegen… moet beslist NIET meer !!
het was “herstel ondermijnend”
zeg ik met die klassieke steriele tongval der diagnostiek
de klok van de incubatietijd ervan begint te tikken na uitreiken van een receptuur
terwijl een vers geschreven voorschrift in je hand wappert,
hoor je dat ene woord wat witte jassen slechts uitspreken via hun mondhoek
net een venijnige PS in een brief
“afvlakken”…
dit babyfacewoord plant je een dolk in de rug
dief-in-de-nacht van animo, rover van viriliteit
boven en beneden niks voelen woelen
niks is wel niks, en verdomd weinig
in bed lig ik naast mijn vrouw als eunuch naar omhoog te staren
ik volg de scheuren die het plafond splijten
als bliksemschichten onvoorspelbaar warrig
in mij eenzelfde droge gekraaktheid als wat ik boven zie
mijn zelfbeeld implodeerde door de onverhoopte bijwerkingen
en voegde een dimensie toe aan mijn identiteitscrisis dedjuu
ik ben bereid diep te gaan in mijn leven
de bodem te bereiken
om te blijven stuiteren op die bodem zelfs
met een geradbraakte smoel, zeven builen en een gekloofde ziel
meegesleurd met de stroming
schurend over de bedding
en geschaafd langs de ene hoek van een rots
op naar de volgende vlijmscherpigheid in mijn crazy flipperkasttraject
bepaald door ene kwibus
zij het nu God begot of A puntje Akbàààr pittabar
na 6 dagen schepping en een dagje congé payé
heeft deze geestige heiligheid gewacht tot vrijdag de 13e
om vanop z’n hoge troonwolk mijn karma in de holy hell te werpen
die hel, een woelige, tollende Amazone
waar hoop eb volgt en depressieve passages vloed
onzichtbare krokodillen die niet happen, en tóch knagen tot op het bot
kwelgeesten dwalen , ze laten spokende littekens achter
ongrijpbare hiërogliefen van mijn wirwar-waarheid
stem daar maar eens een levenskoers op af
en de neveneffecten van medicatie ? NEEN !
op intiem vlak wil ik niet onthoofd worden
mijn libido was verschwunden
mijn drang & drive naar seksualiteit was ausrasiert
het antidepressivum had eenzelfde effect op me
als een geheim duivels chemisch castraat van Mengele
zo giftig het spul voor mijn buizenstelsel,
zo giftig mijn oordeel over die medicatie
door enkele samengeperste milligrammen bitter in de bek smakende brouwsels van
labopoeder gedevalueerd worden tot een leefvorm waar geen pikante prikkel of bruis van
tangodansende hormonen meer in zit ?
ik wil aantrekking van de andere sekse nog voelen, nam ik me voor
op fluisterafstand van haar huid wil ik erogeen radioactief gloeien
zonder gierende rollercoasterhormonen
en hartkloppingen in mijn keel van verlangen
ben ik geen manmens meer
geen mens toutcourt
ik wil een halt toeroepen aan deze reductielogica
in elke cel moeten de passie & lust-atomen aanwezig blijven
that DNA it is here to stay baby
D N A… Day, Night, Anytime
wat 1 slok water en een tabletje bijna instant kan wegspoelen
à la minute ribbedebie, een eeuwigheid om terug genot te kunnen oogsten
DIT niet! DIT nooit! over mijn lijk !
zodra ik een lijk ben, mag alles uit mezelf weggevloeid zijn
nu ik nog leef,
én vooral nu ik nog wens te herleven om te hernemen,
trek ik aan de noodrem
keer ik me resoluut af van eender welke rotzooi
die mijn fucking verlangens en verlangens naar fucking, én goesting én zin in,
doet vaporiseren als sneeuw op 500 m van de zon
1 : het domein intimiteit wil ik intact houden
2 : elke pijler in mijn intieme spectrum is untouchable
en 3 : ik wil die heilzame ero- en intimikracht in mijn bestaan niet verdampt zien
dat warme, hete, verhitte, bloedgeilkokend vuur mag & moet nog laaien en kolken in me
als persoon, als man, als partner, als genotsgenoot
dàt wil ik behouden én continueren
ik oefen mijn veto uit
elk psychopillendoosje kwak ik in de vuilnisbak
o, wat smaken de bloeiende bloesems en verboden vruchten ondertussen weer zoet
in stereo samen weer grommend neuriën voedt hemelse klevende begeerte
de zintuiglijke symfonie is weer van de stoeipartij, gelukkig…
“….schahat….. mijn hoofd doet dingen, let er niet op,
maar mijn lijf ? dat wil nog wel, dat wil jou nog wel, zeker……….”
I rest my case
Bedankt voor deze levendige hart- en zielverwarmend tirade. Deze ga ik even saven, voor het geval me nog iemand medicatie i.p.v. behandeling wil aansmeren en ik met mijn depressieve hoofd geen woorden en kracht en energie meer kan vinden om duidelijk te maken, dat dit niet mijn weg is. Dan geef ik, met je toestemming hoop ik, deze blog om te lezen. Scheel t weer tijd en energie die ik wel aan andere dingen zou willen besteden.
Nog eens bedankt en ik hoop hier meer van je te lezen. Inspiratie puur!
Medicatiewoede wordt scheldtirade genoemd.
Een scheldtirade???
Is het niet eerder een diepdoorleefde noodkreet tegen een alledaagse gang van medicatiegebruik?
Hueges met veel empathie heb ik uw blog gelezen.
Wat me nog meer opviel?
STEMMING EN HERSTEL!
Geen GENEZING EN HERSTEL? ??
In een kliniek wordt toch naar genezing gestreefd door goede zorgen, steun en onderzoek?
Medicatie om te genezen. Pepmiddelen om in stemming te komen. Of stigma?
Er ligt een folder naast me op tafel:
”Spreek je er ook over?
Over een gezonde geest in een gezond lichaam.
Over Psychose?
https://www.skribis.be/nL/self-publishing/fictie/Perseveratie.html
Over een harde weg! Samen naar herstel en genezing.