Vraag

Beste,

Mijn buurvrouw is een gescheiden vrouw met een zoontje. Haar zoontje verblijft afwisselend bij zijn mama en papa.

Mijn buurvrouw heeft een langdurige psychose. Er kwam crisishulpverlening aan huis maar die werd stopgezet omdat mijn buurvrouw geen hulp wenst. Ondertussen is er geen enkele hulpverlener meer betrokken en escaleert de situatie.

Uit bezorgdheid contacteerden we de crisishulpverlening en de huisarts. Geen van hen wenst met ons te spreken omwille van het beroepsgeheim. Ook de vader van onze buurjongen kan niet bij hen terecht. Noch de vader, noch wij vragen om vertrouwelijke informatie. We willen enkel de ernst van de situatie doorgeven aan professionelen en vragen ons, als enig netwerk, te ondersteunen in onze aanpak.

Naar wie kunnen we onze buurvrouw doorverwijzen en wie kan ons vertellen hoe wij haar het beste kunnen ondersteunen?

Alvast bedankt voor uw antwoord.

Antwoord

Beste,

Het is duidelijk dat jullie je grote zorgen maken om de situatie van jullie buurvrouw en haar zoontje, en dat jullie willen helpen waar mogelijk. Het is bewonderenswaardig dat jullie deze verantwoordelijkheid op jullie nemen en zoeken naar manieren om te ondersteunen.

Als eerste stap is het belangrijk om opnieuw contact op te nemen met de huisarts en de crisishulpverlening. Het is van cruciaal belang om duidelijk te maken dat jullie niet vragen om vertrouwelijke informatie, maar dat jullie de ernst van de situatie willen doorgeven. Benoem hierbij dat jullie als betrokken buren en als netwerk enkel vragen om advies en ondersteuning, zodat jullie op de juiste manier kunnen handelen en haar kunnen doorverwijzen naar de juiste instanties.

Daarnaast kan het nuttig zijn om contact op te nemen met het Centrum voor Geestelijke Gezondheidszorg (CGG) of het OCMW in jullie gemeente. Zij hebben vaak de middelen en expertise om in te grijpen in situaties waar de persoon in kwestie geen hulp wenst, maar waar toch ondersteuning noodzakelijk is. Het CGG kan mogelijk ook advies geven over hoe jullie als omgeving met de situatie om kunnen gaan en hoe jullie haar kunnen motiveren om hulp te aanvaarden.

Ook is het van belang om te overwegen om jeugdhulp in te schakelen, gezien het feit dat er een jong kind betrokken is. De veiligheid en het welzijn van het kind moeten altijd voorop staan. Jeugdhulp kan eventueel onderzoeken of er extra ondersteuning nodig is voor zowel het kind als de moeder.

Hoewel jullie het beste voor hebben met jullie buurvrouw, is het ook belangrijk om de grenzen van jullie eigen rol en mogelijkheden te erkennen. Soms is het enige dat je kunt doen, ervoor zorgen dat de juiste instanties op de hoogte zijn en hen het vertrouwen geven om hun werk te doen.

Jullie zorg en betrokkenheid kunnen een verschil maken, zelfs als het lijkt alsof de mogelijkheden beperkt zijn. Blijf communiceren met de instanties, blijf beschikbaar als steun voor jullie buurvrouw en haar zoontje, en zorg ervoor dat jullie ook zelf steun zoeken als dit emotioneel zwaar wordt. Samen kunnen jullie bijdragen aan een veiliger en stabieler leven voor hen beiden.

Vriendelijke groet,
Katia De Lamper

Katia De Lamper is psycholoog en ervaringsdeskundig in psychosegevoeligheid. Ze doorliep een voortdurend proces van herstel en vond manieren om een kwalitatief en zinvol leven te leiden met haar psychotische belevingen. Naast haar engagement rond psychose, speelt en luistert Katia muziek en doet ze aan sport. Muziek werkt voor haar verbindend en helend.