Vraag
Beste,
Mijn vriend zit al weken in verplichte opname, en sinds afgelopen week krijgt hij eindelijk antipsychotica. Gelukkig lijkt hij sinds enkele dagen al helderder te worden. Ik weet dit echter vooral via zijn vrienden en familie, want hij vertelt mij zelf maar weinig. Een week voordat hij werd opgenomen, heeft hij het uitgemaakt, en ik vind het sindsdien moeilijk om te bepalen wat mijn rol hierin is.
Ik zou hem heel graag een bericht sturen of zelfs op bezoek gaan, maar ik twijfel of ik hierop moet wachten tot hij zelf aangeeft dat hij dat wil, of dat ik dit voorzichtig kan voorstellen. We hebben namelijk nog wel enig contact, maar ik wil zeker niet dat hij zich door mij onder druk gezet voelt of dat ik zijn proces verstoor. Hij heeft zijn ouders en vrienden uitgenodigd om hem deze week te bezoeken, en ik begrijp dat zij nu misschien prioriteit voor hem zijn, maar tegelijkertijd ben ik ook in afwachting en voel ik me onzeker over hoe ik hiermee om moet gaan.
Heb je misschien advies over hoe ik dit het beste kan aanpakken? En is het normaal dat hij precies sommige dagen helderder is en dan weer minder helder?
Alvast bedankt!
Antwoord
Beste,
Allereerst wil ik zeggen dat het heel begrijpelijk is dat je je nu onzeker en misschien zelfs een beetje verloren voelt in deze situatie. Het moet moeilijk zijn om je vriend door zo’n zware periode te zien gaan en tegelijk zelf niet goed te weten wat jouw rol nu is, zeker omdat hij het een week voor zijn opname heeft uitgemaakt. Je zorg en betrokkenheid laten zien hoeveel je om hem geeft, en dat je tegelijkertijd voorzichtig wilt zijn om zijn herstel te respecteren, getuigt van veel empathie en begrip.
Wanneer iemand in een psychotische crisis zit en daarna in gedwongen opname is, worden gevoelens en relaties vaak enorm verstoord. Het kan zijn dat je vriend nu dingen anders aanvoelt of uit, niet altijd omdat hij die keuzes diep van binnen wil maken, maar doordat zijn geestelijk welzijn nog herstellende is. Het feit dat hij nu antipsychotica krijgt en helderder lijkt te worden, is een goed teken, maar het kan ook betekenen dat hij tijd nodig heeft om zijn ervaringen te verwerken en langzaam terug te keren naar stabiliteit.
Op basis van je beschrijving en zowel als ervaringsdeskundige als psychologisch consulente, denk ik dat je voorzichtig en geduldig contact kunt aanbieden zonder verwachtingen op te leggen. Je zou bijvoorbeeld een berichtje kunnen sturen waarin je aangeeft dat je aan hem denkt en dat je er voor hem bent, maar dat hij zelf mag aangeven of hij ruimte heeft voor een gesprek of bezoek. Dit kan hem laten weten dat je beschikbaar bent zonder dat hij zich onder druk gezet voelt.
Misschien kun je iets sturen als:
"Hoi, ik wil even laten weten dat ik aan je denk. Ik begrijp dat je tijd nodig hebt voor je herstel en dat er veel gebeurt in je leven, maar ik ben hier voor je als je wil praten of als een bezoek goed voelt voor jou. Geef maar aan wat voor jou goed voelt. Hoe het ook is, ik wens je veel sterkte en denk aan je."
Dit soort bericht geeft hem ruimte om op zijn eigen tempo te reageren, en het laat hem ook weten dat je begrip hebt voor zijn situatie en dat je geen druk uitoefent. Tegelijkertijd heb jij dan de mogelijkheid om toch contact te maken, wat misschien rust geeft in jouw onzekerheid over je rol.
Wat betreft zijn prioriteiten – het is natuurlijk heel normaal dat zijn ouders en goede vrienden nu even veel tijd en aandacht krijgen. Familie en oude vrienden bieden vaak een soort basisveiligheid in tijden van crisis, maar dat betekent niet dat jouw zorg en aanwezigheid niet waardevol zijn. Het kan goed zijn dat hij, naarmate hij verder herstelt, ruimte voelt om weer contact met jou op te pakken. Tot die tijd mag je jezelf ook toestaan om goed voor je eigen gevoelens en behoeften te zorgen in deze verwarrende situatie.
Wat betreft de wisselende helderheid: het is niet ongewoon dat iemand die net met antipsychotica is gestart of die in een psychotische episode zit, soms heldere momenten heeft en soms wat meer verward is. Dit kan afhangen van verschillende factoren, zoals de werking van de medicatie, zijn eigen hersteltempo, en andere stressfactoren. Het proces verloopt vaak met ups en downs, en dat kan soms verwarrend zijn voor de mensen om hem heen.
Ik hoop dat dit je helpt om wat meer richting te vinden in hoe je hiermee om kunt gaan. Het is bewonderenswaardig dat je deze situatie zo zorgzaam benadert, en ik ben er zeker van dat je vriend dit ook zal voelen, of nu of op een later moment.
Mocht je verder willen praten of nog vragen hebben, weet dat ik er voor je ben.
Met warme groet,
Freya Spillemaeckers
Beantwoord door: Freya Spillemaeckers op 6 november 2024