Vraag

Beste,

Ik zit in een diepe depressie en heb last van nare gedachten in mijn hoofd. Ik kan er niet mee omgaan…

Antwoord

Beste,

Je hebt ervoor gekozen om je situatie onder woorden te brengen, en dat op zich is al een eerste stap. Je benoemt crisishulp als onderwerp van je hulpvraag, wat aangeeft dat de draagkracht zwaar op de proef wordt gesteld. Dat roept de vraag op: hoe houdbaar voelt het nog? Als je het zou moeten plaatsen op een schaal van 0 (volledig ondraaglijk) tot 10 (nog net beheersbaar), waar zou je dan staan?

Wat nu van belang is, is richting vinden. Een eerste, concrete stap is contact opnemen met je huisarts of met de huisartsenwachtpost. Die kan de situatie objectief inschatten en kijken welke ondersteuning je op korte termijn nodig hebt. Een doorverwijzing naar een psychiater kan aangewezen zijn om te bekijken of medicatie een deel van de oplossing kan zijn. Een depressie heeft niet alleen invloed op je denken, maar ook op je lichaam, en beide moeten samen aangepakt worden.

Daarnaast is psychologische begeleiding geen luxe, maar een essentiële bouwsteen. Cognitieve gedragstherapie (CGT) kan je helpen om de zwaarte van de negatieve gedachten te verlichten en ze minder dominant te maken. Andere therapieën, zoals interpersoonlijke therapie (IPT) of acceptatie- en commitmenttherapie (ACT), kunnen je ondersteunen in hoe je met deze gevoelens omgaat. De juiste aanpak hangt af van jouw unieke situatie, en dat vraagt maatwerk.

Als de gedachten te luid, te hardnekkig, te donker worden, is het cruciaal om snel hulp in te schakelen. Tele-Onthaal (106) en de Zelfmoordlijn (1813) zijn er 24/7 om naar je te luisteren, zonder oordeel. Als het voelt alsof je de controle verliest, twijfel dan niet en neem contact op met spoedhulp (112), een huisarts van wacht (1733) of een spoedafdeling van een ziekenhuis. Dit zijn geen stappen van zwakte, maar van zelfzorg.

Soms is er kracht te vinden in verbinding. Misschien bij een lotgenotengroep, misschien bij iemand in je omgeving die écht luistert zonder te willen ‘oplossen’. Je bent niet alleen, al voelt het misschien zo.

Tenslotte: wat kan vandaag één klein, haalbaar gebaar zijn dat de dag iets minder zwaar maakt? Een ademruimte van een paar minuten, een moment buiten, een kleine handeling die symbool staat voor iets groters.

Herstel is geen sprint, maar een reeks van kleine, volgehouden stappen. Herstellen is een doorlopend en voortdurend proces.

We kunnen, indien je dat wenst, verder kijken naar wat jij nu nodig hebt. Mocht je behoefte hebben aan verdere ondersteuning of een uitgebreider advies, aarzel dan niet om opnieuw contact op te nemen. Je hoeft dit niet alleen te dragen.

Veel sterkte.

Met vriendelijke groet,
Katia De Lamper

Katia De Lamper is psycholoog en ervaringsdeskundig in psychosegevoeligheid. Ze doorliep een voortdurend proces van herstel en vond manieren om een kwalitatief en zinvol leven te leiden met haar psychotische belevingen. Naast haar engagement rond psychose, speelt en luistert Katia muziek en doet ze aan sport. Muziek werkt voor haar verbindend en helend.