Vraag

Beste,

Ik werk als psycholoog in een school voor bijzonder onderwijs. Eén van de kinderen die ik begeleid, een 11-jarig meisje met autisme die vroeger nauwelijks tot spreken kwam op school; lijkt nu een autistisch-psychotische ontwikkeling door te maken.

In september kreeg ze haar maandstonden voor het eerst en dit zette mijn inziens heel wat zaken in beweging. Ze lijkt haar gevoelens sterker te ervaren, kan deze moeilijk begrijpen van zichzelf (bv. jaloezie); heeft sterke fixaties (bv. op zichzelf als baby, ze ziet zichzelf dan als een ander persoon, ziet die baby ook als het zusje dat ze zo graag zou hebben, en wil daar steeds over dromen maar is dan bang dat “haar zusje” in haar droom niet zal herkennen of haar niet leuk zal vinden – vraagt hier ook steeds geruststelling rond).

Ze stelt heel veel vragen maar het is moeilijk om haar vragen duidelijk en beknopt te beantwoorden, ze roepen steeds meer andere vragen op, en dit werkt overspoelend voor haar.

• Ik ben op zoek naar handvaten om haar zo goed mogelijk te ondersteunen. Kan u mij hierbij helpen? Tot wie of waar kan ik mij wenden om mij beter te informeren rond dit thema?
• We willen haar ook doorverwijzen naar een kinderspychiater in de regio van Gent. Heeft u een idee wie hier ervaring mee heeft?

Alvast bedankt!

Antwoord

Beste,

Dank om uw vraag te stellen via Psychosenet.

Voor het ontwikkelen van een psychose zijn er vaak verschillende risicofactoren tegelijkertijd aanwezig: een genetische voorgeschiktheid, psychologische stressfactoren (zoals een rouwproces, een afgesproken relatie, het slachtoffer zijn van pesten, slechte schoolresultaten), weed of ander druggebruik, migratie, slaaptekort. Maar ook autisme en zwakbegaafdheid zijn enorme voorbeschikkende factoren.

Zoals ik het in uw verhaal lees, loopt dit meisje door haar verstandelijke beperking en autisme een groot risico. Hormonale veranderingen in de puberteit kunnen de ontwikkeling van psychose triggeren, omdat dit ook in het brein veranderingen in gang zet.

Ik denk dat het belangrijk is om hulp in te schakelen van gespecialiseerde kinder- en jeugdpsychiatrische teams. Deze problematiek is niet iets wat vlot kan bijgespijkerd worden. Het Guislain-instituut in Gent heeft daar bijvoorbeeld veel ervaring mee.

Ik wens u alvast veel goede moed met deze uitdaging!

Hartelijke groeten,
Kirsten