Vraag

Beste,

Als ouders zijn we hopeloos. Onze zoon is depressief en wenst niet geholpen te worden. Al jaren merken we dat hij niet goed in zijn vel zit. Hij is 39 jaar.

Tot 3 jaar geleden is hij bij ons blijven wonen. We hadden dikwijls opmerkingen omdat hij veel alcohol dronk. Hij zei altijd dat het onze fout was. Toen was hij nog aan het werken.

Hij had dan een appartement gekocht. We dachten dat hij zijn leven in handen zou nemen. Na een maand alleen wonen is het snel bergaf gegaan. Vorig jaar heeft hij zijn werk verlaten na 14 jaar als analist. Hij gaf zichzelf 6 maanden om opnieuw te gaan werken. Hij kon het alleen… Maar, nu blijft hij thuis, drinkt, heeft foute vrienden. Zijn gezondheid, zowel geestelijk als fysiek, gaat snel achteruit.

We hebben vanalles geprobeerd, misschien op een verkeerde wijze maar met goede bedoelingen. Met ons is hij soms agressief.

Bedankt voor uw antwoord.

Antwoord

Beste,

Ik kan me voorstellen dat jullie je bijzonder machteloos en verdrietig voelen bij deze situatie. Het moet extra moeilijk zijn dat hij jullie toenadering ook afhoudt, dat er weinig verbinding mogelijk is.

Helaas heb je weinig mogelijkheden om hem tot behandeling te dwingen. Dit zou alleen het geval kunnen zijn bij acuut levensgevaar (gedwongen opname), en volgens jullie verhaal zal dat juridisch nu niet zo te omschrijven zijn.

Enige mogelijkheid die er dan vaak nog is: het zoeken naar personen van wij hij wel nog enige verbinding toelaat, in wie hij nog enig vertrouwen kan leggen. We kunnen daarbij dan denken aan broers, zussen, andere familie, buren, collega's, vrienden,... die jullie zouden kunnen vragen om hem te benaderen. Zodat ze vanuit de fragiele verbinding die zij misschien nog wel met hem hebben, kunnen proberen te motiveren om toch hulp te zoeken of toe te laten.

Wanneer er problematisch alcohol- of ander middelgebruik aanwezig is, kunnen lichamelijke klachten of problemen soms ook wel aanleiding geven tot contact met hulpverlening, zoals huisarts of een dienst spoedgevallen. Van daaruit kan men dan ook wel proberen om motiverend op hem in te spreken en gericht te verwijzen.

In ieder geval hoop ik dat er een opening ontstaat voor jullie zoon om zich toch kwetsbaar op te stellen en hulp toe te laten in de komende periode.

Wim Simons

Wim is behandelend en beleidspsychiater in de VZW St. Annendael in Diest. Samen met de multidisciplinaire teams binnen en buiten het ziekenhuis probeert hij voortdurend in een verbindende en evenwaardige open dialoog te gaan met mensen met ernstige psychiatrische problemen én hun betrokkenen. Om samen te werken aan hun herstel.