Vraag

Beste,

Mijn dochter is de laatste tijd zeer brutaal, ze wordt agressief voor de kleinste dingen en wil steeds haar zin krijgen.

Is het nodig om mijn dochter te testen op een bepaalde diagnose? Of kan ze hier zelf aan werken?

Alvast bedankt.

Antwoord

Beste

Ik kan me goed voorstellen dat het niet makkelijk is als je dertienjarige dochter deze dingen zegt en doet, zeker als je dit tevoren van haar niet gewoon was. Aangezien je zelf ook mens bent, kunnen de soms weinig doordachte uitspraken van je tiener je fors raken - ze kennen je meestal door en door en raken je vaak intuïtief op je meest gevoelige plek.

Tegelijk is het belangrijk om niet onmiddellijk van het ergste uit te gaan en je zeker ook goed te informeren over de normale maar daarom niet minder heftige evoluties die nogal wat tieners tijdens hun puberteit doormaken. Naast de groeiende drang naar steeds meer autonomie, heeft veel van het onbeheerste en impulsieve gedrag bijvoorbeeld (maar niet alleen) te maken met een tijdelijk en toch nodig onevenwicht in de snelheid waarmee je emotioneel brein zich ontwikkelt (meer centraal in je hersenen), tegenover de tragere ontwikkelingssnelheid van het denkende brein (wat meer vooraan en aan de zijkant van je brein).

Enkele goede filmpjes die je daarbij inzicht zouden kunnen geven, zijn:

• https://www.youtube.com/watch?v=HRuYT6stXS0 (Prof. P. Adriaenssens)
• https://www.youtube.com/watch?v=JSX-nAHINWM (Prof. P. Adriaenssens)
• https://www.youtube.com/watch?v=jrBxqGX7Sro (Prof. P. Adriaenssens)
• https://www.youtube.com/watch?v=6zVS8HIPUng (Prof. S. J. Blackmore)
• https://www.youtube.com/watch?v=1XAPgoAav9k (Univ.van Nederland)
• https://www.youtube.com/watch?v=yQXhFa8dRCI (Prof. S. J. Blackmore)

In de huidige tijden met zoveel meer (online) stimuli en connecties met de buitenwereld, is de uitdaging voor ouders om met dat alles om te gaan er echter zeker niet kleiner op geworden. Gevoelens van onmacht, boosheid en verdriet kunnen je als ouder dan soms nog sneller inpalmen. Nogal wat opvoedkundigen en scholen nemen daarom als leidraad het helpende idee van Nieuwe Autoriteit en geweldloos verzet ter hand (lees bijvoorbeeld ter inleiding eens: http://www.nieuweautoriteit.be/wp-content/uploads/2017/10/nieuwgezin.NA1_.pdf).

Tenslotte, naast deze moeilijk maar vrij normale ontwikkeling, is het natuurlijk niet helemaal uitgesloten dat je dochter ook echt een groter probleem heeft of alleszins zich minder goed en dus meer prikkelbaar in haar vel voelt. En dan moet daar zeker op een bepaald moment over gesproken worden, misschien zelfs met een professionele hulpverlener als het toch wat meer lijkt. Meestal hoeft er zelfs dan niet meteen naar een "diagnose" gezocht te worden, soms natuurlijk wel. Maar ook dan zal er, om op je vraag te antwoorden, toch vooral aan "gewerkt" moeten worden, en vaak samen, in verbinding.

Ik zou je dus zeker aanraden om je verder goed te informeren, en er ook eens over te durven spreken met een leerkracht die je dochter vertrouwt, en/of andere mensen uit je omgeving zoals bijvoorbeeld ook je huisarts. Kortom, blijf er zeker niet mee alleen zitten, want "It takes a village to raise a child".

En bij eventueel nog meer vragen, die zeker ook te durven stellen aan de http://www.opvoedingslijn.be/. Zij verwoorden het eigenlijk heel goed: "Je kind opvoeden gaat niet vanzelf. De perfecte opvoeding bestaat immers niet. Als je het even niet meer weet, is er ook de Opvoedingslijn."

Wim Simons

Wim is behandelend en beleidspsychiater in de VZW St. Annendael in Diest. Samen met de multidisciplinaire teams binnen en buiten het ziekenhuis probeert hij voortdurend in een verbindende en evenwaardige open dialoog te gaan met mensen met ernstige psychiatrische problemen én hun betrokkenen. Om samen te werken aan hun herstel.