Vraag
Ik heb een bipolaire stoornis en een diploma van klinisch psycholoog op zak. Momenteel ben ik niet werkzaam in de sociale sector wegens te belastend. Ik heb gemerkt dat mijn manische episodes erg gelinkt waren aan stress door moeilijke casussen op het werk.
Ik haal nu niet veel voldoening uit mijn job, maar ik voer ze ook niet met tegenzin uit. Wel denk ik de laatste tijd dat ik me misschien in een vrij unieke positie bevind: psycholoog, patiënt en kind van een ouder met psychische problemen. Ik wil hier gewoon graag iets mee doen en liefst beroepsmatig.
Kan je mij tips geven hoe ik dit het beste aanpak?
Antwoord
Vroeger was het hebben van een psychiatrische diagnose een minpunt. Nu zijn er ook meer hulpverleners die zelf durven uiten dat ze een kwetsbaarheid hebben. Dit valt alleen maar toe te juichen.
Maar nog altijd staat niet iedereen hier positief tegenover. Het zal volgens mij dan ook niet meteen de makkelijkste weg zijn.
Op het congres van Psychosenet vorig jaar waren er ook hulpverleners uit Nederland die zelf een kwetsbaarheid hadden en hier iets mee wilden doen.
Ik denk dat je misschien toch een opleiding als ervaringsdeskundige kunt volgen en dan kan je je dubbele opleiding inzetten. Dan zou je bijvoorbeeld als ervaringsdeskundige kunnen werken.
Als werken als psycholoog je te veel stress geeft, kun je als ervaringsdeskundige misschien iets rustiger werken en toch je psychologische kennis ook toepassen. Als ervaringsdeskundige kan je ook makkelijker halftijds werken. Het hangt er vanaf welk werk je doet als ervaringsdeskundige, maar ik werk vooral met cliënten en dan heb ik soms ook wel moeilijke casussen.
Je zal als ervaringsdeskundige waarschijnlijk ook verloond worden naar je diploma.
Beantwoord door: Kristof Stubbers op 5 juni 2019
Kristof werkt als ervaringsdeskundige in het mobiel team van het netwerk ggz Kempen. Tussen zijn 30e en 40e heeft hij meerdere psychoses en opnames gekend. Hij heeft een bijzondere voorliefde voor zingeving en spiritualiteit.
