Vraag

Beste,

Ik contacteer u voor advies, want machteloos toekijken tot er iets ergs gebeurd kan niet. Het gaat om een koppel op leeftijd en hun 35 jarige zoon woont bij hen. De ouders leven in angst en terreur en zijn letterlijk verlamd door de angst zo erg dat ze niet durven reageren. Hun zoon wordt wel gevolgd door een dokter, maar hij is echt niet honderd in zijn hoofd en het is te gevaarlijk hoe hij verschillende medicaties door elkaar slikt heel waarschijnlijk ook drugs.
Sinds enkele maanden is hij gestopt met Xanax en neemt iets anders in de plaats. Sindsdien heeft hij psychoses, wordt nerveus, loopt de muren op, gooit glazen naar buiten, roepend bij de bovenbuurvrouw gaan kloppen omdat hij beweert dat die vrouw over hem aan het praten was. Hij hoort stemmen, hij denkt dat mensen aan de overkant in hun woonkamer over hem praten en dan wordt hij psychisch. Hij hoort stemmen die er niet zijn en hij ziet mensen over daken lopen of hij is ervan overtuigd dat iemand hem achtervolgt en roept en tiert om zich heen. Het gebeurt zelfs dat hij om 3u in de nacht de tv op maximum geluid zet en opnieuw naar de bovenbuurvrouw gaat lopen om aan haar deur te kloppen en roepen.
Alle buren in het gebouw zijn doodsbang van hem; ze durven geen politie bellen omdat niemand zijn vijand wilt zijn. Als een pitbull zou hij nl. nooit loslaten.
Wat kunnen we doen? Hoe krijgen we hem in een behandeling? Hij is ervan overtuigd dat de staat en de overheid tegen hem zijn dus de ouders staan machteloos en leven in isolatie. Politie is wel een keertje geweest maar gezien hij niemand pijn doet valt er niet tussen te komen. De volgende dag herinnert hij zich helemaal niets van zijn gedrag.

Een stille schreeuw uit Antwerpen.

Antwoord

Geachte mevrouw,

Dank om uw vraag via Psychosenet te stellen en mijn verontschuldigingen voor de vertraging in reactie.
Wat u beschrijft bij uw buurman, kan vanuit psychiatrische standpunt het best begrepen worden als een psychose. Uit uw verhaal kunnen we veronderstellen dat de combinatie van drugs en onjuiste inname van medicatie tot onrealistische belevingen leiden bij de man, die hem heel angstig maken en tot verstoord gedrag aanleiding geven.
Het feit dat er een huisarts bij betrokken is, maakt het iets eenvoudiger, want die is dan verantwoordelijk voor de medicatie en voor de medische opvolging. Als er gevaar dreigt, voor de persoon zelf of voor de omgeving, is hij of zij verplicht om iets te ondernemen.
Om de man tot behandeling te verplichten, is er juridisch alleen de mogelijkheid van een gedwongen opname. Daarvoor zijn er 3 wettelijke criteria: de aanwezigheid van een psychiatrische ziekte, de aanwezigheid van gevaar (daarover kan discussie bestaan, maar het gooien met glazen kan iemand ernstig verwonden) en de onmogelijkheid van een vrijwillige behandeling.
Ik zou u adviseren om bij een volgend incident aan de politie te melden dat een psychiatrische inschatting zinvol is, en of ze de Procureur des Konings daartoe willen verzoeken.
Ik hoop u hiermee alvast een beetje geholpen te hebben, en wens u veel goede moed en sterkte toe.
Met hartelijke groeten,
Kirsten