Vraag

Mijn zoon is in 2019 behandeld, in Sint Annendael Diest, voor een psychose.

Hij is met zijn medicatie (Abilify – depot), in samenspraak met de psychiater, na meer dan een jaar gestopt en neemt nu enkel een antidepressivum Sertraline. Hij heeft echter momenteel opnieuw een heftige psychose met wanen e.d., maar ziet dat niet in en weigert elke hulp, ook van de huisarts.

Wij zijn ten einde raad en bang van hem. Wat moeten we doen?

Antwoord

Beste,

Zo’n herval, waarbij er op dat moment ook nog eens weinig ziektebesef aanwezig is, is uiteraard niet alleen belastend voor de persoon zelf, maar inderdaad ook voor jullie als familie die erg om hem geven.

Als je er met hem zelf dus moeilijk toe komt om terug hulp in te roepen, is het op zich zeker de juiste reflex om aan te kloppen bij de eventuele psychiater die hem opvolgt. Al kan die vanop afstand, als de patiënt geen consultatie wil, natuurlijk niet zoveel doen. De huisarts, voor wie de drempel lager ligt (om bij op consultatie te gaan of thuis op bezoek te laten komen) lijkt dan de logische volgende stap, wat jullie blijkbaar ook deden. Maar als ik jullie verhaal goed begrijp, volstond dit niet om hem terug bereid te vinden tot extra hulpverlening.

In principe zou de volgende logische stap dan kunnen zijn dat de huisarts, eventueel na telefonisch overleg met de psychiater, een aanmelding doet bij het mobiel crisis team. Deze kunnen aan huis komen om daar samen met jullie en jullie zoon toch het contact aan te gaan en te bekijken wat er best kan gebeuren. Als hij echter na herhaaldelijk voorstellen en motiveren, ook zoiets blijft weigeren en bovendien een gevaar zou gaan betekenen voor zichzelf of anderen, moet er soms helaas een tijdelijke gedwongen opname worden overwogen om de crisis te doorbreken en het gevaar beter te beheersen. Maar dat is zeker niet de optie waar we graag naartoe werken, enkel als het écht niet anders kan.

Maar ik zou dus eerst proberen om met huisarts en psychiater het mobiel crisis team te activeren. Hopelijk kan dit een begin van toegankelijkheid van jullie zoon bieden.

Wim Simons

NB. nog even over de afbouw van de antipsychotica. Het is gangbaar dat er in samenspraak met of op aandringen van de patiënt aan gewerkt wordt om medicatie af te bouwen, zeker als het een hele tijd goed gaat, als het om een nog relatief jonge patiënt gaat en het bijvoorbeeld nog maar een eerste psychose ging. Die afbouw gebeurt wel steeds in een proces van afwegen van risico’s daarvan, tegenover de persoonlijke wens van de betrokkene, wat uiteraard altijd een delicate oefening is. Soms eindigt het wederzijds aanvaarde compromis in iets waar de psychiater zich veiliger bij voelt, maar de patiënt niet honderd procent tevreden, en soms is het net andersom. Belangrijk is daarbij dat die afweging en de verschillende wederzijdse argumenten in die samenspraak steeds openlijk kunnen besproken worden.

Wim is behandelend en beleidspsychiater in de VZW St. Annendael in Diest. Samen met de multidisciplinaire teams binnen en buiten het ziekenhuis probeert hij voortdurend in een verbindende en evenwaardige open dialoog te gaan met mensen met ernstige psychiatrische problemen én hun betrokkenen. Om samen te werken aan hun herstel.