Ik ben Felix, 31 jaar en zwaar gehavend door een hele reeks psychoses en depressies in de afgelopen 12 jaar. Maar ik leef nog en daar haal ik voldoening uit, want het is niet vanzelfsprekend geweest.

Reeds tien opnames heb ik achter de rug, waarvan enkele verplicht.

Maar ik heb nieuwe energie gevonden om terug te vechten. Dat zeg ik nu toch, want enkele dagen geleden zat ik nog diep in de put. Constant piekeren en geen uitzicht op beterschap. Maar zo gaat dat als bipolair. Zo gaat dat al bijna 12 jaar. Niet dat ik al twaalf jaar om de paar dagen me slecht voel om me daarna terug een paar dagen beter te voelen. Nee, ik heb me ook al enkele jaren goed gevoeld, maar nog meer jaren verschrikkelijk diep gezeten en alles bij elkaar heb ik ook al een jaar psychotisch rondgelopen, verspreid over een vijftal episodes.

Wat met mijn carrière, mijn relatie?

Het heeft mijn leven danig door elkaar geschud en ervoor gezorgd dat ik nooit een carrière heb kunnen uitbouwen zoals ‘normale’ mensen. Het zorgt ook constant voor de vrees nooit meer een deftige relatie te kunnen uitbouwen met iemand die ik echt naar waarde schat. En net deze twee dingen zijn zo belangrijk voor me. Ik hoop dan ook dat deze blog me mee energie geeft om toch stappen in de goeie richting te kunnen zetten, want ik heb de hoop nog niet opgegeven. Vandaag toch, morgen is dat misschien weer helemaal anders, maar dat is eigen aan de aandoening.

Wie weet leer jij van mijn fouten.

Ik hoop dat ik mensen die in hetzelfde schuitje zitten een hart onder de riem kan steken door ze te laten zien dat ze niet alleen zijn in hun strijd, wie weet leer je nog van de fouten die ik zal maken of al heb gemaakt. Ook hoop ik dat anderen misschien wat kunnen leren over bipolariteit en hoe dat een mens kan beïnvloeden.

Felix

Felix plant vaste gastblogger te worden bij PsychoseNet en zal ons op regelmatige tijdstippen inkijk geven in zijn herstelproces. Via vermeulen.felix@gmail.com kan je reageren op zijn schrijfsels.

Lees hier Felix’ laatste gedicht