Als je uit je psychose komt word je geconfronteerd met de gevolgen. Je psychotische ervaringen verdwijnen naar de achtergrond, maar de wereld om je heen is doorgegaan, terwijl jij in je eigen werkelijkheid verkeerde.
Je realiseert je dat je psychisch kwetsbaar bent. Je moet wennen aan de gevolgen daarvan voor je leven. Dat is heftig. Je kunt je schamen, je voelt je misschien schuldig. Je kunt bang zijn. En je hebt het gevoel dat alles anders is geworden. Je beseft steeds helderder wat er is gebeurd en dat het met jouw hoofd te maken heeft. Je vraagt je af: “Wie was ik en wie ben ik nu?”
Negatieve verwachtingen vanuit de samenleving
Om uit de verwarring te komen moet je weer leren omgaan met de wereld van alledag. De bestaande negatieve beelden over psychose en de negatieve verwachtingen daarover in de samenleving maken dat lastig. Familie en vrienden kunnen met de beste bedoelingen precies de verkeerde dingen zeggen. Op je werk of je opleiding kunnen ze raar reageren. Je kunt depressieve gevoelens krijgen. Je leven terugkrijgen is op dit moment vaak erg moeilijk. Strijd en ontkenning horen daarom bij deze fase. Je verwarring kan kort of lang duren. Onvoorwaardelijke steun van je omgeving is belangrijk.
Van kwetsbaarheid naar kracht
Het is ook erg belangrijk dat je in deze fase op zoek gaat naar wat er met je is gebeurd. Bij psychosegevoeligheid gaat het namelijk om jouw kwetsbaarheid en jouw weerbaarheid. Die moeten een plaats krijgen in je persoonlijke verhaal en je levensloop. Het is van belang dat je deze kwetsbaarheid leert kennen en dat je weerbaarheid als een kracht leert zien. Je kwetsbaarheid heeft te maken met aanleg en met dingen die er in het verleden zijn gebeurd. Vanuit een ander perspectief naar alles kijken, kan je helpen om je kwetsbaarheid een plek te geven.
Leren omgaan met je ervaringen
Bij het leren omgaan met je ervaringen kan psychotherapie een belangrijke rol spelen. Hoe ga je bijvoorbeeld om met stemmen horen, met een sombere stemming, met verminderde concentratie of achterdocht? Anderen kunnen je hierbij helpen, je hoeft het niet alleen te doen. Je verhaal delen met anderen, kan heel steunend zijn. Accepteren dat je een gevoeligheid hebt voor psychose, gaat met vallen en opstaan. Daarover lees je meer in fase 4: Leven met psychosegevoeligheid.
Voorbeeld
Na een periode van veel blowen, kreeg Peter een psychose. Iedereen was erg geschrokken en Peter had ook nooit gedacht dat dit kon gebeuren. Hij had wel eens gelezen dat je van blowen psychotisch kon worden en ineens is hij nu gedwongen opgenomen en moet hij medicatie slikken. Allerlei gedachten gaan door hem heen, terwijl hij op bed ligt in zijn kamer op de gesloten afdeling. Hij had veel overlast veroorzaakt, herinnert hij zich ineens. “Hoe moet dat nu verder? En wat moet ik mijn nieuwe werkgever vertellen? Ik zal toch echt excuses moeten maken aan mijn buurvrouw en aan mijn vrienden… En kan ik nu nooit meer blowen? Hoe kom ik in Godsnaam van deze afdeling af? Wat is de kans dat het nog een keer misgaat?” Allerlei vragen spoken door zijn hoofd.
