Je wilt je leven weer oppakken, maar je merkt dat dat niet zomaar gaat. Simpele dingen als een boodschap doen of een vriend bellen kunnen in dit stadium een uitdaging zijn. Dat helpt niet voor je zelfvertrouwen. Je hebt misschien de neiging om veilig op de zetel te blijven zitten. Logisch.
In deze fase besef je gelukkig ook dat je kracht hebt. Je bent namelijk bezig de psychose voorbij te groeien – een bewonderenswaardige prestatie! En dan komt er een moment, dat je van die zetel af komt.
Motivatieproblemen na psychose
Motivatieproblemen na een psychose kunnen erger worden door de medicatie. Beperk die daarom tot een minimum. Let er zelf goed op en vraag je behandelaar ernaar. Psychiaters zijn soms bang om de dosis te verlagen en dat ís ook niet zonder risico. Toch is het nodig om uit te vinden wat je minimum dosis is. Sommige mensen kunnen zelfs zónder medicatie – maar dat is niet goed van tevoren te voorspellen. Ook je medicijngebruik is iets dat je met vallen en opstaan moet uitvinden. Zelfmonitoring met de PsyMate of Daybook kan van grote waarde zijn. Als je behandelaars twijfelen geven die tools je ook in je gesprekken met hen meer gegevens in handen.
Herstel
Herstellen van een psychose en de draad weer oppakken, is een lang proces. Herstel betekent: risico’s nemen en zelf je grenzen opnieuw leren kennen. Soms moet je tegen adviezen van ouders en andere te bezorgde mensen in gaan. En dat terwijl je zelf net aan het opkrabbelen bent. Je hebt een comfortzone nodig om je veilig te voelen en allerlei nare gebeurtenissen te verwerken. Vervolgens merk je ook dat je weer uit deze comfortzone dient te stappen, om je wereld te vergroten. Dan is het opnieuw weer de uitdaging om je comfortabel te gaan voelen. Zodoende pak je stap voor stap de draad weer op en kan je jouw leven weer inrichten zoals je wenst. Je leven zal nooit meer hetzelfde zijn, na zo’n intense ervaring van een psychose. In deze fase ben je de worsteling voorbij en is een acceptatieproces in gang gezet.
Hulpverlening
Je beseft goed wat er is gebeurd, ook al zijn er nog veel vraagtekens. Je neemt besluiten om een herhaling van een crisis te voorkomen en je gaat de samenwerking aan met hulpverleners. Zij ondersteunen je met het krijgen van inzicht rondom je gedrag, dragen bij aan je verdere herstel, adviseren je rondom medicatie en schrijven de juiste medicatie voor. Ze kunnen je doorverwijzen naar instanties die je verder op weg kunnen helpen in je herstel. Ze kunnen je aanraden je in gesprek te gaan met een ervaringsdeskundige.
In deze fase is de crisis alweer een tijd geleden. Er is inmiddels een nieuw evenwicht ontstaan, al kan dit in het begin nog onwennig en kwetsbaar aanvoelen. Hoe langer de crisis verleden tijd is, hoe normaler alles weer wordt. Gevoelens van schuld en schaamte zijn verdwenen, de opgelopen schade is min of meer hersteld, ook al zullen er ook zaken anders zijn geworden en nooit meer hetzelfde zijn. Dat kan een rouwproces zijn, omdat je iets van jezelf bent verloren. Toch worden langzamerhand je ervaringen rondom de psychose ingebed in je leven en wellicht ga je er zelfs positieve kanten ervaren aan wat je is overkomen. Daarover gaat de laatste fase in herstel. Fase 5: Leven voorbij de psychosegevoeligheid.
Voorbeeld
Susan is inmiddels weer aan het werk. De dag dat ze onderuit ging en psychotisch werd is ruim twee jaar geleden. In de pauze grapt ze er nog over met een collega waar ze goed bevriend mee is. “Weet je nog dat ik vlak voor het mis ging zomaar met een grote bos bloemen voor je deur stond?” “Ja, dat doe je anders nooit!”
Susan heeft na haar tweede psychose ander werk gezocht, dat beter bij haar past. Ze werkt nu ook een dag minder en hoeft niet meer ’s avonds te werken. Dat heeft ze met haar werkgever afgesproken. Ondanks dat ze nog steeds snel moe is, heeft ze een nieuwe hobby opgepakt, namelijk schilderen. Eén keer in de week heeft ze op haar vrije dag schilderles op de academie in de stad. Ze overweegt traumatherapie te gaan volgen, maar of ze daar al aan toe is, dat weet ze nog niet zeker.
