In de fase ‘Leven voorbij psychosegevoeligheid’, hebben mensen zo goed leren omgaan met hun psychosegevoeligheid, dat het een goed te dragen last is.
Vanuit het perspectief dat ziek worden vaak een gezonde reactie is op een ongezonde omgeving, is deze fase een periode waarin iemand met eigen ervaringskennis antwoorden vindt op belangrijke vragen.
Bijvoorbeeld vragen als:
- Hoe ga ik om met mijn kwetsbaarheid?
- Hoe is deze kwetsbaarheid ontstaan?
- Wat is er nodig om een nieuwe psychose te voorkomen?
- Wat kan ik zelf doen en wat verwacht ik van anderen in mijn omgeving?
Rust en acceptatie
Omdat het merendeel van deze vragen zijn beantwoord, is er voldoende rust en acceptatie. Hierdoor speelt de angst voor een nieuwe psychose weinig tot geen rol. In deze fase kan men terecht zeggen dat de psychose voorbij is. Juist omdat het er mag zijn, heeft de psychosegevoeligheid een waardige plek gekregen in het leven.
Met de opgedane ervaringskennis en deskundigheid zijn mensen in staat om in deze fase anderen inzicht te geven wat een gezonde omgeving is, wat er nodig is om te herstellen van de ingrijpende gebeurtenissen die een psychose met zich meebrengt.
Eigen regie verstevigen
Behandeling kan er op gericht zijn om nog meer eigen regie te vinden en om met zo min mogelijk last verder te leven. Mocht het afbouwen van medicatie een actueel thema zijn, dan is het belangrijk om dit in samenwerking met een behandelaar te doen.
Psychotherapie kan bijdragen aan het verder verstevigen van de rollen en posities die iemand in het leven inneemt. Familieopstellingen kunnen inzicht geven in de helende beweging die is te maken binnen het huidige gezinssysteem en het gezin van herkomst. Alternatieve zorg kan een verrijking zijn in het omgaan met het eigen lichaam, de emoties.
Daarnaast is in beweging blijven (zowel sociaal als lichamelijk) ook een waardevolle aanvulling. Activiteiten ondernemen waar passie, voldoening en zingeving samenkomen hebben een goede invloed op het verdere herstel. Dat geldt ook voor gezonde voeding.
