Het lijkt wel of we worden terug geslingerd naar de zaak Jonathan Jacob, de zaak waarbij de 26-jarige jongeman, lijdend aan een psychose, 10 jaar geleden overleed in een cel in Mortsel, nadat hij hardhandig werd aangepakt door de politie. Het lijkt wel alsof de namen Jozef Chovanec en Jonathan Jacob inwisselbaar zijn in de artikels die deze dagen verschijnen over de dood van Jozef Chovanec (38).
Het lijkt alsof de strijd die vader Jacob destijds leverde tegen justitie en politie niets heeft opgeleverd.
Het lijkt wel of we niet leren uit fouten. Het lijkt of we niet in staat zijn te begrijpen dat iemand die in een ernstige staat van opwinding is, niet zomaar in deze staat verkeerd. Het lijkt of we als omstaanders, hulpverleners en politie op die momenten alle verstand verliezen en niet meer de mens kunnen zien die in grote crisis verkeert. Of we plots niet meer weten hoe we menselijk, humaan en medelevend moeten zijn. Het lijkt alsof we vergeten dat iemand in crisis nog moeilijk verbinding, connectie kan maken en dat precies die verbinding het allereerste is waar we moeten op inzetten.
Verbinding maken, niet in discussie gaan.
In discussie gaan maakt de zaak erger, zodat ze kan escaleren. Voor iemand die psychotisch is, is zijn of haar waan de realiteit. Iemand die op dat moment tegenspreekt, wordt verwerkt in een complot. Even een stapje meegaan in de waan, indien mogelijk, indien veilig, is echt een optie om de rust te laten wederkeren.
In een psychose gaan mensen in crisis gebukt onder een levensbedreigende angst.
Als iemand er in slaagt, om met een open, nieuwsgierige houding, te weten te komen wat er speelt en geen oordeel velt over de verwarring die dan naar boven komt, dan kan de paniek gaan liggen. De attitude die hiervoor nodig is, is een attitude die de meesten van ons aannemen als één van onze vrienden, kinderen, ouders in nood zijn.
Het lijkt ook dat we vergeten dat de persoon in kwestie een verhaal heeft. Een vader is van, een broer is van, een kind is van of een echtgenote heeft die… een persoon met een context. Naasten kunnen onmiddellijk inschatten of er sprake is van een uitzonderlijke situatie en zo de hulpverleners en politie bijstaan in de manier waarop er best bejegend wordt. Dus naasten, familie, context moeten zo snel mogelijk geraadpleegd worden. Zij maken deel uit van het netwerk dat aan de basis ligt van herstel. Immers…
…GGZ problemen zijn te omvattend om enkel de verantwoordelijkheid te zijn van één partij.
Psychosenet biedt vorming op maat. Voor politie, OCMW-medewerkers, huisartsen, andere beroepsgroepen of geïnteresseerden bieden we vormingen op maat aan waarbij we heldere, taboedoorbrekende informatie overbrengen om zo meer inzicht te krijgen hoe je moet omgaan met iemand in een psychose. Onze vormingen worden mee verzorgd door onze E-spreek-uur-experten. Professionele kennis en ervaringskennis gaan hand in hand tijdens deze vormingen.
Voor meer informatie kan je contact opnemen via info@psychosenet.be.
Team psychosenet
Reacties: